Σε ένα παράλληλο σύμπαν τώρα, αυτό που ζω εγώ και που αφήνει αδιάφορο σχεδόν όλον τον πλανήτη και δικαίως, ας μιλήσουμε για ένα καλοκαιρινό μπάνιο στη θάλασσα.
Ο Χ αποφάσισε να πάει για ένα μπάνιο στη θάλασσα εν μέσω του καλοκαιριού. Φυσικά, δεν φανταζόταν τις περιπέτειες που τον περίμεναν. Ήταν μια όμορφη Κυριακή, ο ήλιος έλαμπε και η θάλασσα σιγοτραγουδούσε το γλυκό της κάλεσμα. Φόρεσε λοιπόν, το μαγιό του, άρπαξε την πετσέτα και το πορτοφόλι του και ξεκίνησε για την παραλία με την αισιοδοξία ενός ανθρώπου που πιστεύει ότι τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά. Αμ δε!
Φτάνοντας στην παραλία ο Χ, κατάλαβε αμέσως ότι η αποστολή του θα ήταν πιο δύσκολη από ό,τι είχε προβλέψει. Η παραλία ήταν τόσο γεμάτη που έμοιαζε με συνάντηση συγγενών του, μόνο που κανείς δεν τον ήξερε. Βρήκε τελικά, ένα μικρό κενό ανάμεσα σε δύο οικογένειες που είχαν μεταφέρει όλο τους το σαλόνι στην άμμο. Έστρωσε την πετσέτα του και πήρε μια βαθιά ανάσα, έτοιμος να απολαύσει τη βουτιά του.
Μπήκε λοιπόν, στη θάλασσα μετά αρκετού κόπου, αφού κατάφερε να αποφύγει τα φουσκωτά κροκόδειλους και τα παιχνίδια που πετούσαν τα παιδιά. Δεν πρόλαβε όμως να κάνει δυο βήματα όταν ένιωσε έναν ξαφνικό, έντονο πόνο στο πόδι του. “Τι είναι αυτό;” σκέφτηκε και κοιτάζοντας κάτω, είδε έναν αχινό να τον κοιτάζει με ύφος που έλεγε “Τι κάνεις στα μέρη μου;”. Ο Χ έβγαλε μια πνιχτή κραυγή, για να μη φανεί υπερβολικός μπροστά σε όλους τους άλλους και προσπάθησε να βγάλει τα αγκάθια με μια δόση αυτοσυγκέντρωσης που θύμιζε χειρουργό, αλλά η μάχη ήταν άνιση.
Αφού έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε, γύρισε στην πετσέτα του να ξεκουραστεί. Χάθηκε κάθε όρεξη για κολύμπι. Όμως, άλλη έκπληξη τον περίμενε εκεί. Ψάχνοντας το πορτοφόλι του για να αγοράσει ένα αναψυκτικό, διαπίστωσε ότι είχε εξαφανιστεί. “Δεν είναι δυνατόν!” είπε, κοιτάζοντας γύρω του με μια έκφραση απελπισίας. Κάποιος, εν μέσω της πολυκοσμίας και του χαοτικού σκηνικού, είχε αποφασίσει ότι το πορτοφόλι του Χ ήταν πολύ καλή ευκαιρία για καλοκαιρινό λάφυρο. Ήταν σαν το σύμπαν να του έλεγε: “Καλώς ήρθες στην πραγματική ζωή. Κυριακή, κατακαλόκαιρο, μου θες και μπάνιο στη θάλασσα!!!”
Ο Χ γύρισε εντέλει σπίτι του με το πόδι του να θυμίζει κέντημα και το πορτοφόλι του εξαφανισμένο. Τουλάχιστον όμως είχε μια ιστορία να διηγείται! Ποιος άλλος μπορεί να πει ότι πάτησε αχινό και του έκλεψαν και το πορτοφόλι σε μια μέρα; Κι αν ΠΟΤΕ ξαναπάει για μπάνιο, θα πρέπει να προσέχει περισσότερο – όχι μόνο για τους αχινούς στη θάλασσα, αλλά και για τους “καρχαρίες” στην παραλία!
Καλό καλοκαίρι!!!
Αληθινές και πονεμένες ιστορίες.. για να απολαύσεις ένα μπάνιο πρέπει να έχει τις συναστρίες και τις μοίρες με το μέρος σου!!!! Τέλειο!!!