28/10/1940 μία ιστορική και σπουδαία μέρα. Η άρνηση της Ελλάδας στο τελεσίγραφο του Ιταλού πρέσβη και ταυτόχρονα στις ιταλικές απαιτήσεις σήμανε την είσοδο της χώρας μας στον στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Μια σπουδαία μέρα, που δηλώνει πως η ελευθερία είναι πάνω από όλα και πως κανείς δεν μπορεί να απαιτήσει να την απαρνηθούμε υπό οποιαδήποτε απειλή. Γενναιότητα, σθένος, ψυχραιμία και ξεκάθαρη βούληση του έθνους μας για ελευθερία. Και κάθε φορά που η ελευθερία μας απειλήθηκε με αυτόν τον τρόπο, η υπεράσπισή της από όλους μας υπήρξε μονόδρομος. Άξιοι λοιπόν, συνεχιστές της ηρωικής γενιάς των Ελλήνων. Όμως, τι γίνεται με εκείνες τις ελευθερίες που καταπατώνται καθημερινά υπό το πρίσμα της προστασίας μας; Αλλά αυτό βέβαια είναι ένα άλλο θέμα, που χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση και που αυτό δεν αρμόζει να γίνει τη σπουδαία τούτη μέρα, κάνοντάς τη να χάσει έστω και κάτι από τη λάμψη της. Η ελευθερία λοιπόν, είναι αρετή, είναι δικαίωμα, είναι μονόδρομος για κάθε άνθρωπο που σέβεται τον εαυτό του και την ύπαρξή του και ως εκ τούτου δεν μπορεί να φανταστεί καμία μορφή σκλαβιάς να τον εξουσιάζει. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία!