Σε ένα παράλληλο σύμπαν τώρα, αυτό που ζω εγώ και που αφήνει αδιάφορο σχεδόν όλον τον πλανήτη και δικαίως, ας μιλήσουμε για λέξεις. Αυτά τα μικρά θαύματα που μας συνοδεύουν από τότε που αρχίσαμε να σκεφτόμαστε. Τι θα ήμασταν χωρίς αυτές; Χάρη στις λέξεις εκφράζουμε τον ψυχικό μας κόσμο, επικοινωνούμε με τους άλλους, φανερώνουμε όσα θέλουμε ή όσα τολμάμε. Με λίγα λόγια, χάρη στις λέξεις είμαστε ελεύθεροι. Κι όμως, η έννοια της ελευθερίας είναι τόσο συχνά παρεξηγημένη. Τη συγχέουμε με την οικονομική ανεξαρτησία, με τη δύναμη ή με την κοινωνική θέση και σπανίως τη συνδέουμε με τις λέξεις. Κι όμως, εκεί βρίσκεται η ουσία της. Γιατί μόνο μέσα από τις λέξεις μπορούμε να ορίσουμε τον εαυτό μας: να πούμε τι θέλουμε και τι όχι, τι αντέχουμε και τι μας πληγώνει, τι χρειαζόμαστε και τι αρνούμαστε. Έχουν λοιπόν, τεράστια δύναμη, κι όμως, συχνά τις παραμελούμε. Μιλάμε με λίγες, πρόχειρες, κουρασμένες λέξεις, κι έτσι μικραίνει και ο κόσμος μας. Για σκεφθείτε το. Πόσες λέξεις χρησιμοποιούμε καθημερινά, άραγε;
Ίσως, τελικά, η αληθινή ελευθερία να αρχίζει από εκεί, από τον σεβασμό στις λέξεις και την επίγνωση του πώς τις χρησιμοποιούμε.
Κείμενο για προβληματισμό!