«Άγγελος με κόκκινα φτερά»

Η Αναστασία Παπαδάκου, μαθήτρια της Α΄Λυκείου, έφτιαξε ένα παραμύθι με αφορμή τα αντικείμενα που υπήρχαν στο Χριστουγεννιάτικο Σακούλι Παραμυθιών: «Άγγελος με κόκκινα φτερά»

Μία φορά και έναν καιρό, σε ένα μεγάλο δάσος ζούσε ένας τάρανδος που το ένα του κέρατο ήταν κομμένο. Ήταν πολύ κακός με τα άλλα ζώα και κάθε φορά που πήγαιναν να τον πλησιάσουν τα τρόμαζε με αποτέλεσμα να μην έχει κανένα φίλο και να περνάει τον καιρό του μόνος. Μία μέρα, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, ένα λευκό ελάφι πέρασε από εκείνο το δάσος.  Την ώρα λοιπόν που έψαχνε κάποιο άλλο ζώο για να το ρωτήσει κάποιες πληροφορίες είδε τον τάρανδο να κάθεται κάτω από ένα δέντρο. Αμέσως παρατήρησε το κομμένο του κέρατο μα δεν είπε τίποτα παρά μόνο τον πλησίασε.

«Συγγνώμη καλέ μου τάρανδε, θα μπορούσες να μου πεις που να βρω τον κόκκινο άγγελο; Έχω ένα πολύ σημαντικό μήνυμα για εκείνον»

Ο τάρανδος τον κοίταξε θυμωμένος και σηκώθηκε

«Δεν έχω χρόνο να ασχολούμαι με ανοησίες. Αν θέλεις να βρεις τον κόκκινο άγγελο να βρεις κάποιον άλλο να σε πάει. Και τώρα άσε με στην ησυχία μου.» απάντησε και έπειτα έφυγε.

Το λευκό ελάφι απόρησε. Μα γιατί του είχε φερθεί έτσι ο τάρανδος; Αφού έψαξε λίγο ακόμα συνάντησε την σοφή κουκουβάγια η οποία του έδωσε οδηγίες για το πώς να βρει τον κόκκινο άγγελο. Όταν έφτασε σπίτι του, του έδωσε το γράμμα που του είχε εμπιστευτεί ο Αι-Βασίλης. Έτσι αφού ο κόκκινος άγγελος το διάβασε πρότεινε στο λευκό ελάφι να φάνε μαζί και έπειτα θα έκαναν αυτό που τους είχε ζητήσει ο Άι-Βασίλης.

Καθώς έτρωγαν, το λευκό ελάφι ρώτησε τον κόκκινο άγγελο

«Γιατί ο τάρανδος με το κομμένο κέρατο είναι τόσο κακός;»

Ο άγγελος αναστέναξε. Έπειτα είπε:

«Ο τάρανδος δεν ήταν πάντα έτσι. Πριν από πολλά χρόνια όταν είχε και τα δύο του κέρατα ήταν ο πιο καλός σε όλο το δάσος. Όμως μία μέρα ένας κυνηγός ήρθε στα μέρη μας. Μας κυνήγησε όλους. Ο τάρανδος στην προσπάθεια του να σώσει κάποια άλλα ζώα χτυπήθηκε από τον κυνηγό. Δεν τον σκότωσε ευτυχώς καθώς κατάφερε να ξεφύγει αλλά πρόλαβε να του πάρει το ένα κέρατο. Από τότε ο τάρανδος πιστεύει ότι τα ζώα φταίνε για την κατάντια του και γι αυτό είναι κακός με όλους»

Το ελάφι ακούγοντας την ιστορία του ταράνδου λυπήθηκε. Έτσι αποφάσισε να τον βοηθήσει. Αφού έστειλε ένα νέο γράμμα στον Αι-Βασίλη άρχισε με τον κόκκινο άγγελο τις προετοιμασίες για τα Χριστούγεννα. Όταν ήρθε η νύχτα των Χριστουγέννων το λευκό ελάφι πήγε στη φωλιά του ταράνδου. Εκείνος μόλις τον είδε έγινε έξω φρενών.

«Τι στο καλό θέλεις πάλι εδώ;» του φώναξε

«Θέλω να έρθεις για λίγο μαζί μου, μόνο για λίγα λεπτά» του ζήτησε το ελάφι.

Ο τάρανδος καταλαβαίνοντας ότι μόνο έτσι θα τον ξεφορτωνόταν τον ακολούθησε. Μόλις έφτασαν στον προορισμό τους ο τάρανδος έμεινε ακίνητος να κοιτά το όμορφο θέαμα. Στο κέντρο του δάσους υπήρχε ένα μεγάλο δέντρο, το οποίο ήταν στολισμένος με κάθε λογής στολίδια. Γιρλάντες, χρωματιστές μπάλες  κουδουνάκια και στην κορυφή ένα μεγάλο κόκκινο αστέρι.

«Γιατί με έφερες εδώ;» ρώτησε ο τάρανδος νευριασμένος.

«Έμαθα την ιστορία σου και αποφάσισα να σου κάνω ένα δώρο»

Με το που τέλειωσε τη φράση του το λευκό ελάφι κουδουνάκια ακούστηκαν και το έλκηθρο του Αι-Βασίλη προσγειώθηκε μπροστά τους. Ο Αι-Βασίλης κατέβηκε κάτω και πήγε κοντά στον τάρανδο. Έπειτα έβγαλε μία κόκκινη μπάλα από την τσέπη του και του την έδωσε.

«Ευχήσου αυτό που θέλεις ποιο πολύ και η ευχή σου θα πραγματοποιηθεί.»

Τότε ο τάρανδος έκλεισε τα μάτια και έκανε την ευχή του. Αμέσως μία κόκκινη σκόνη τύλιξε το κεφάλι του και το  κομμένο του κέρατο ξαναμεγάλωσε. Ο τάρανδος δε μπορούσε να το πιστέψει. Δάκρυα χαράς έτρεχαν από τα μάτια του και ευχαρίστησε τον Αι-Βασίλη και το λευκό ελάφι για το δώρο τους. Από τότε ο τάρανδος έγινε ξανά καλός και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Τέλος
Αναστασία Παπαδάκου, Α΄Λυκείου