Σε ένα παράλληλο σύμπαν τώρα, αυτό που ζω εγώ και που αφήνει αδιάφορο σχεδόν όλον τον πλανήτη και δικαίως, σας καλώ να βυθιστούμε σε ένα δημιουργικό Αύγουστο, μέσα από τη φλόγα του μοναδικού του φεγγαριού.
Αυγουστιάτικο Φεγγάρι, τι φέρνεις τούτη τη φορά;
Η φλόγα σου δυνατή,
καθρέφτης η θάλασσα, υπακούει
λούζεσαι μέσα της κι εκείνη ήρεμη σε αφήνει
το τραγούδι σου ψιθυριστό μα
σα βγαίνεις τριγύρω μια ταραχή
η φωνή σου δυνατή
να τραγουδάμε, λες
να γευόμαστε, λες
να πονάμε, λες
να μεθάμε, λες
να ζούμε, λες
να αγαπάμε
λες!