Δόθηκαν πέντε λέξεις, (έλκηθρο, στολίδια, μπότα, σκοτάδι, λάθος), στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής και ο Δημήτρης Παπαδάκος μαθητής της Γ΄ Γυμνασίου, μας έφτιαξε αυτό το υπέροχο παραμύθι!
Ας πετάξουμε μαζί με το ιπτάμενο παραμύθι του Δημήτρη…
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα στολίδι, για την ακρίβεια μία μικρή κόκκινη μπότα ίδια με αυτή που φοράει ο Άι Βασίλης σε ένα μαγαζί. Μια μέρα την είδε ένα μικρό αγοράκι και ζήτησε από τη μαμά του να την αγοράσει για να στολίσει το δέντρο τους. Εκείνη την πήρε και έτσι η μπότα βρέθηκε σε ένα όμορφο ζεστό σπίτι. Έμεινε για λίγο κάτω σε μία κούτα ώσπου έφτασε η στιγμή να στολίσουν το δέντρο. Τότε, άρχισαν να κρεμάνε όλα τα στολίδια. Λαμπερές καμπανούλες, χρυσές νεραϊδούλες, πολύχρωμες μπάλες και ένα σωρό άλλα όμορφα γυαλιστερά στολίδια μπήκαν στην μπροστινή όψη του δέντρου και κάποια στολίδια ξύλινα λιγότερο φανταχτερά μπήκαν στην πίσω πλευρά του. Η μπότα μέσα σε όλο αυτό το χαμό χάθηκε από τα χέρια του μικρού αγοριού και βρέθηκε στο πίσω μέρος του δέντρου χωμένη σε κάποια κλαδιά. Χωρίς κάποια συντροφιά δίπλα της. Και το χειρότερο ήταν ότι παντού τριγύρω της υπήρχε σκοτάδι, γιατί δύο λαμπάκια που περνούσαν από κει είχαν καεί. Η καημένη τώρα ένιωθε μοναξιά και θλίψη που δεν είχε κανέναν τριγύρω να χαρεί αυτές τις στιγμές. Κάποια στιγμή μάλιστα άκουσε και έναν άγριο ήχο, μπορεί κάποια καμπάνα, αλλά δεν ήταν σίγουρη γιατί είχε παντού σκοτάδι και τώρα φοβόταν κιόλας. Δεν της άρεσε το σκοτάδι. Τότε ευχήθηκε να μπορούσε να ήταν μεγαλύτερη και να βρισκόταν στην μπροστινή πλευρά του δέντρου και μετά έκλεισε τα μάτια της και κοιμήθηκε. Δεν άκουσε το έλκηθρο που κατέβηκε στη σκεπή του σπιτιού εκείνο το βράδυ. Ούτε είδε τον Άι Βασίλη που μπήκε από την καμινάδα και άφησε τα δώρα στο δέντρο. Επίσης, δεν είδε τον άγγελο που κατέβηκε από την κορυφή του δέντρου και ψιθύρισε κάτι στον Άι Βασίλη. Αργότερα, την ίδια νύχτα, η μπότα ξύπνησε από ένα φως που αναβόσβηνε μπροστά της. Άνοιξε τα μάτια και είδε πολύχρωμα φωτάκια να αναβοσβήνουν και να φωτίζουν τα κλαδιά του δέντρου. Παραξενεύτηκε και κοίταξε τριγύρω να δει τι συνέβαινε και είδε ότι βρισκόταν στην μπροστινή πλευρά του δέντρου και τριγύρω της υπήρχαν λαμπερά στολίδια και εντυπωσιακά φωτάκια. Τότε έριξε μια ματιά πάνω της και είδε ότι είχε μεγαλώσει και ήταν πιο λαμπερή. Νόμιζε ότι είχε γίνει κάποιο λάθος. Ο άγγελος από ψηλά όμως της κούνησε τα φτερά του και εκείνη τη στιγμή, απέξω ακούστηκε ένας ήχος από κουδουνάκια. Κοίταξε και είδε τον Άι Βασίλη να τη χαιρετά. Η ευχή της είχε πραγματοποιηθεί. Ήταν τα πιο όμορφα Χριστούγεννα της ζωής της! Και ‘ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!
Τέλος
Δημήτρης Παπαδάκος, Γ’ Γυμνασίου
Μπραβο στον Δημήτρη