Σε ένα παράλληλο σύμπαν:
Σε ένα παράλληλο σύμπαν τώρα, αυτό που ζω εγώ και που αφήνει αδιάφορο σχεδόν όλον τον πλανήτη και δικαίως, θέλω να μοιραστώ μαζί σας μία μικρή ιστορία που έγραψα κάποτε, πολλά, πάρα πολλά, χρόνια πριν. Φανταστική βεβαίως, τι νομίζατε πως υπάρχουν τέτοιου είδους άνθρωποι σήμερα…
– Συγνώμη, μπορείτε να μου πείτε ποιος είναι ο πιο σύντομος δρόμος για να αποκτήσω πολλά λεφτά;
– Όταν λέτε πολλά λεφτά, τι εννοείτε;
– Εννοώ πολλάααα. Να μην τελειώνουν. Να μπορώ να αγοράζω ό,τι θέλω, όποτε το θέλω, όσο κι αν κάνει.
– Α, τόσα πολλά! Νομίζω πως ξέρω τον πιο σύντομο δρόμο για αυτό.
– Πείτε μου, λοιπόν!
– Απαρνηθείτε ό,τι καλό, ηθικό και ανθρώπινο υπάρχει στην ψυχή σας και ο δρόμος για την κόλαση θα είναι στρωμένος με αστείρευτα πλούτη!
– Πόσο σας ευχαριστώ! Τώρα ξέρω πώς να πορευτώ.
– Μα, δεν ακούσατε; Θα οδηγηθείτε στην άβυσσο.
– Αν είναι να περπατήσω πάνω σε χρυσάφι, δεκτό. Ο δρόμος είναι που μετράει, σε ένα σίγουρο χαμό!