-Πρέπει να σου πω όμως τώρα τι θεωρώ εγώ ως το χειρότερο αποτέλεσμα αυτού του φαινομένου, του bullying. Το γεγονός πως πολλά παιδιά που έχουν υποστεί βία αποφασίζουν να διαλέξουν το δρόμο του θύτη τους.
-Δηλαδή;
-Αποφασίζουν να γίνουν οι ίδιοι θύτες απέναντι σε άλλα, ακόμη πιο ανυπεράσπιστα παιδιά. Δεν το έχεις δει να συμβαίνει;
-Ναι, τώρα που το λες, όντως συμβαίνει.
-Συμβαίνει, γιατί αυτά τα παιδιά είναι πλέον τόσο πεπεισμένα πως δεν αξίζουν τίποτε, έχει γίνει τόσο ολοκληρωτική καταστροφή στην ψυχή τους, που βλέπουν σα μόνη διέξοδο τη βία. Τη βία, όπου και όπως μπορούν να την ασκήσουν. Με αυτόν τον τρόπο, απομακρύνονται ακόμη περισσότερο από την πιθανότητα της αγάπης και της αποδοχής του εαυτού τους. Βέβαια, και αυτό διορθώνεται, αλλά πρέπει πρώτα από όλα να το θελήσουν τα ίδια τα άτομα. Αυτή είναι η γνώμη μου σχετικά με τη βία. Τι λες; Συμφωνείς;
-Ναι, μάλλον. Αν και πιστεύω πως είναι πολύ δύσκολο. Μέχρι να μπορέσεις να βρεις το δρόμο σου, τη δύναμή σου, θα έχεις υποστεί πολύ μεγάλο κακό.
-Πιθανόν, μα μην ξεχνάς πως όλα τα πράγματα θέλουν κόπο και κανείς δεν είπε πως η ζωή είναι εύκολη. Με αγάπη όμως και αυτοεκτίμηση, όλα γίνονται.
-Και με ηθική! Μην ξεχνάς την ηθική.
Τελικά ο μικρός είχε την τελευταία κουβέντα!
Το αποτέλεσμα αυτής της συζήτησης φάνηκε να τον βοήθησε λίγο να βρει κάποιες απαντήσεις, ώστε να ηρεμήσει η ψυχή του. Προσωρινά, διότι ο καιρός των αναζητήσεων, των ερωτήσεων και των μεγάλων συμπερασμάτων μόλις άρχιζε. Αυτό δεν είναι κακό βέβαια. Μόνο μέσα από τις ερωτήσεις τα παιδιά θα κατορθώσουν να φτάσουν στην προσωπική τους ωριμότητα, στη δική τους κατάκτηση της αλήθειας. Απλά, εύχομαι να μπορούμε πάντα να τα καθοδηγούμε. Ακόμη κι αν δεν είμαστε σίγουροι για τις απαντήσεις μας είναι, πιστεύω, πολύ σοβαρό να επιχειρούμε να ανακαλύψουμε μαζί τους τι είναι σωστό και τι λάθος, παρά να μένει ο καθένας με τις σκέψεις του βουβός, ανέκφραστος και απορημένος.
Subscribe
0 Σχόλιο