Σε ένα παράλληλο σύμπαν:
Σε ένα παράλληλο σύμπαν τώρα, αυτό που ζω εγώ και που αφήνει αδιάφορο σχεδόν όλον τον πλανήτη και δικαίως, θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα μικρό διήγημα που έγραψα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου.
Μια φορά κι έναν καιρό, στη μαγική πόλη των Νεραϊδών, συνέβη κάτι φοβερό. Η Βασίλισσά τους έπεσε σε βαθύ ύπνο, εξ αιτίας μιας μάγισσας που είχε κλέψει με δόλο την καρδιά της. Για να ξυπνήσει, έπρεπε να βρεθεί μια καρδιά γεμάτη αγάπη, όπως ήταν η δική της, ώστε να αντικαταστήσει τη χαμένη. Όλες οι νεράιδες έψαχναν μια τέτοια καρδιά, αλλά όσες είχαν βρει μέχρι τώρα δεν ταίριαζαν. Άλλες ήταν ψυχρές, σκληρές και άπονες, άλλες ήταν καλές, μα όχι γενναιόδωρες και άλλες συμπονετικές, μα μέχρι ενός σημείου. Καρδιά με ανιδιοτέλεια και αστείρευτη αγάπη δε βρισκόταν πουθενά. Παρουσιάστηκε τότε μια νεραϊδούλα και κρατώντας στα χεράκια της μια μικρή κατακόκκινη καρδιά είπε: «Ορίστε, πάρτε τη. Είναι η καρδιά του παιδιού. Είναι γεμάτη αληθινή αγάπη!»