Σύμφωνα με το νέο Πρόγραμμα Σπουδών στο Λύκειο προβλέπεται και δημιουργική γραφή. Προβλέπονται ασκήσεις στην εργαστηριακή λογική της δημιουργικής γραφής, ενώ η διδασκαλία θα οργανώνεται σε ενότητες κειμένων, το καθένα από τα οποία θα περιλαμβάνει τον ίδιο περίπου αριθμό κειμένων, από ποίηση, πεζογραφία, θέατρο, δοκίμιο, στίχοι τραγουδιών, κόμικς, κλπ. Εκείνο που είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον εδώ είναι η αξιολόγηση της δημιουργικής γραφής. Προτείνεται για αυτό μια σειρά κριτηρίων με βάση τα οποία μπορούν να αξιολογούνται, κατά περίπτωση, τα σχετικά κείμενα των μαθητών με διαβάθμιση ως προς το συνολικό βαθμό δημιουργικότητας: Γράφει πολύ δημιουργικά, Γράφει δημιουργικά, Προσπαθεί, μπορεί να γίνει πιο δημιουργικός, Πρέπει να εμπλακεί περισσότερο. Πρόκειται για κριτήρια που αφορούν το περιεχόμενο, τη δομή/οργάνωση, τη γλώσσα/ύφος, τις λογοτεχνικές συμβάσεις και την κριτική σε ατομικό και συνεργατικό επίπεδο. Έχω παρατηρήσει όμως, πως τα παιδιά καθώς μεγαλώνουν και ουσιαστικά καθώς φεύγουν από το δημοτικό, παύουν να μαγεύονται με οιονδήποτε τρόπο και αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάθε δημιουργική σκέψη να σταματά. Μπαίνουν σε μια δύσκολη καθημερινότητα, έρχονται αντιμέτωπα με τα προβλήματα της εφηβείας, έχουν σταματήσει να διαβάζουν λογοτεχνία και όλα αυτά συντελούν στην εξαφάνιση κάθε δημιουργικής σκέψης. Στο λύκειο λοιπόν, αυτά τα παιδιά θα καλούνται να διαβάσουν λογοτεχνικά αποσπάσματα, να τα αναλύσουν και να βαθμολογηθούν για αυτό με διαβάθμιση ως προς το συνολικό βαθμό δημιουργικότητας. Η δημιουργικότητα θέλει δουλειά, θέλει συνεχή προσπάθεια, εξάσκηση καθώς και ένα ελεύθερο πνεύμα να σε καθοδηγεί και να σε προτρέπει να φτάσεις εκεί που η φαντασία νικά την πραγματικότητα. Ίσως να έπρεπε, πρωτίστως, να φροντίσουμε ώστε η μαγεία που έχουν τα παιδιά στο δημοτικό να μπορεί να κρατηθεί ζωντανή και στη συνέχεια των σχολικών τους χρόνων. Ίσως να έπρεπε επίσης, να φροντίσουμε ώστε η μαγεία αυτή να μπορεί να κρατηθεί ζωντανή γενικότερα στις ζωές μας!
Subscribe
0 Σχόλιο