Αναστασία Παπαδάκου
Μία φορά και έναν καιρό σε ένα δάσος ζούσε ένα ξωτικό, ο Άξελ. Ο Άξελ ήταν γνωστός σε όλο το δάσος γιατί έφτιαχνε το καλύτερο μέλι και όλοι αγόραζαν από αυτόν. Μία μέρα όμως ένας νάνος αποφάσισε να του κλέψει τη συνταγή, καθώς εξαιτίας του Άξελ κανένας δεν αγόραζε το δικό του μέλι. Έτσι, το βράδυ που το ξωτικό κοιμόταν ο νάνος μπήκε αθόρυβα μέσα στο σπίτι του και έκλεψε τη συνταγή.
Την επόμενη μέρα μόλις ο Άξελ ξύπνησε ανακάλυψε ότι η συνταγή έλειπε. Αμέσως έτρεξε στον κήπο και ρώτησε το μεγάλο έλατο αν είχε δει κάποιον μες τη νύχτα. Το έλατο, του είπε πως επειδή είχε σκοτάδι δεν μπόρεσε να δει τον κλέφτη, όμως τα ίχνη από τα παπούτσια του ήταν ακόμα εμφανή, μιας και το χώμα ήταν υγρό από τη βροχή. Το ξωτικό ακολούθησε τα ίχνη που είχε αφήσει ο κλέφτης και έτσι έφτασε έξω από το σπίτι του νάνου. Εκεί είδε πολλά ζώα, νεράιδες και άλλα ξωτικά να αγοράζουν από το μέλι του νάνου. Το ξωτικό τότε πλησίασε τον νάνο νευριασμένο.
«Εσύ μου έκλεψες τη συνταγή παλιό κλέφτη!» φώναξε το ξωτικό μπροστά στα υπόλοιπα ζώα και πλάσματα
Ο νάνος χωρίς να σαστίσει σαν να ήταν προετοιμασμένος αντέδρασε φωνάζοντας δυνατότερα: «Όχι εσύ μου είχες κλέψει τη συνταγή!» και συνέχιζε να φωνάζει ισχυριζόμενος ότι το ξωτικό είχε εξ’ αρχής κλέψει τη συνταγή του. Τα υπόλοιπα πλάσματα που βρίσκονταν εκεί δεν ήξεραν ποιον να πιστέψουν.
Έτσι το ξωτικό δίχως να μπορεί να αποδείξει τίποτα έφυγε για το σπίτι του. Μόλις το έλατο τον είδε λυπημένο ζήτησε να μάθει τι έγινε. Το ξωτικό του διηγήθηκε τι συνέβη και τότε το έλατο τον συμβούλεψε να ψάξει καλύτερο και ποιος ξέρει, ίσως να έβρισκε κάποιο στοιχείο εναντίον του νάνου.
Το ξωτικό λοιπόν άρχισε να παρατηρεί τον χώρο καλύτερο ελπίζοντας να βρει κάποιο στοιχείο. Ξαφνικά, παρατήρησε ένα κόκκινο κουρελάκι που ήταν πιασμένο σε ένα δέντρο κοντά στο σπίτι του. Τότε το ξωτικό κατάλαβε πως ο νάνος προφανώς μέσα στη νύχτα θα έπεσε πάνω σε κάποιο δέντρο και η μπλούζα του θα σκίστηκε. Δίχως να χάσει χρόνο πήρε το κουρέλι και πήγε ξανά στο σπίτι του νάνου.
Έπειτα, ζήτησε στο νάνο να του δείξει τα ρούχα του και αν κάποια κόκκινη μπλούζα του ήταν σκισμένη τότε όλοι θα καταλάβαιναν ότι ο νάνος όντως ήταν ο κλέφτης. Ο νάνος πήγε να διαμαρτυρηθεί αγχωμένος όμως τα πλάσματα τον ανάγκασαν να κάνει αυτό που είπε το ξωτικό. Έτσι ο νάνος έφερε έξω όλα τα κόκκινα ρούχα του. Τότε όλοι είδαν ότι η μία του μπλούζα ήταν σκισμένη στο μπράτσο. Το ξωτικό έβαλε το σκισμένο κομμάτι πάνω στη μπλούζα και έτσι όλοι κατάλαβαν ότι όντως ο νάνος ήταν ο κλέφτης.
Τα πλάσματα τότε θυμωμένα εξόρισαν τον νάνο από το δάσος. Έτσι, το ξωτικό συνέχιζε να φτιάχνει το καλύτερο μέλι που είχε τόση γλύκα, περισσότερο και από αυτή ενός φιλιού.
Υπέροχο, και ο τρόπος που ξεσκεπάστηκε ο νάνος ευρηματικός!!!!
ευχαριστωωω!!