Δόθηκαν πέντε λέξεις, (γενναίος, μαντήλι, βουνά, κορυφή, πόλεμος), στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής και η Αναστασία Παπαδάκου, μαθήτρια της Γ’ Λυκείου, μας έφτιαξε αυτό το υπέροχο παραμύθι!!!
Ας πετάξουμε μαζί με το ιπτάμενο παραμύθι της Αναστασίας…
Μία φορά και έναν καιρό, στο νανοβασίλειο άρχισε ένας μεγάλος πόλεμος. Οι γίγαντες πολιορκούσαν τη χώρα και οι νάνοι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να προστατεύσουν τα σπίτια και τις οικογένειές τους. Τον ίδιο καιρό όμως, ο βασιλιάς τους αρρώστησε. Όσα φάρμακα, όσες προσευχές και αν έκαναν τίποτα δεν μπορούσε να τον βοηθήσει. Τότε οι νάνοι θυμήθηκαν ένα παλιό μύθο, ο οποίος μιλούσε για ένα μαγικό βότανο το οποίο βρισκόταν στην κορυφή του βουνού του Φόβου. Για να κάνουν όμως, αυτό το ταξίδι έπρεπε πρώτα να περάσουν από τον στρατό των γιγάντων που τους πολιορκούσε. Οι νάνοι απελπίστηκαν. Ποιος θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο; Τότε, ένας γενναίος νάνος, ο Τομ, αποφάσισε να πάει να βρει το βοτάνι. Μπήκε σε ένα υπόγειο πέρασμα, μέσα από το οποίο βρέθηκε κοντά στα τείχη. Κοίταξε τους γίγαντες οι οποίοι κάθονταν γύρω από μία μεγάλη φωτιά και έτρωγαν. Σημάδεψε με τη σφεντόνα του και τρόμαξε μερικά κοράκια που κάθονταν σε ένα κλαδί πιο πέρα. Εκείνα άρχισαν να φωνάζουν και οι γίγαντες σηκώθηκαν αμέσως όρθιοι. Πήραν τα όπλα τους και έτρεξαν προς τα κοράκια, νομίζοντας πως κάποιος ήταν εκεί. Έτσι ο Τομ κατάφερε να ξεγλιστρήσει και να αρχίσει το ταξίδι του για να βρει το μαγικό βοτάνι. Πέρασε πόλεις, χωριά, βουνά και ποτάμια μέχρι που έφτασε μπροστά στο πελώριο βουνό του Φόβου. Όποιος προσπαθούσε να ανέβει σε αυτό το βουνό ερχόταν αντιμέτωπος με τους χειρότερους φόβους και εφιάλτες του. Ο Τομ έβγαλε από την τσέπη του ένα μαγικό μαντήλι, που του είχε δώσει ο μάγος του βασιλείου, και δύο κομμάτια βαμβάκι. Με το μαντήλι έδεσε τα μάτια του για να εμποδίζει τους εφιάλτες να τον κυριεύσουν και με τα βαμβάκια έκλεισε τα αυτιά του, για να τους εμποδίζει να τον παρασύρουν και άρχισε να ανεβαίνει σιγά σιγά το βουνό φτάνοντας με ασφάλεια στην κορυφή. Έτσι πήρε το βότανο και γύρισε πίσω στο βασίλειο. Ο βασιλιάς μόλις ήπιε μία γουλιά έγινε αμέσως καλά και ο στρατός του χαρούμενος κατάφερε να νικήσει τους γίγαντες οι οποίοι ποτέ ξανά δεν απείλησαν εκείνη τη χώρα.
Τέλος
Αναστασία Παπαδάκου, Γ’ Λυκείου
