Δόθηκαν πέντε λέξεις, (κυνηγός, καρφίτσα, κάστρο, μπαλαρίνα, μήλο), στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής και η Παρασκευή Χατζάκη, μαθήτρια της Γ’ Γυμνασίου, μας έφτιαξε αυτό το υπέροχο παραμύθι!!!
Ας πετάξουμε μαζί με το ιπτάμενο παραμύθι της Παρασκευής…
Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα δάσος υπήρχε μία μηλιά. Αυτή η μηλιά ήταν μαγική και τα μήλα της πολύ διαφορετικά από τα συνηθισμένα. Κάθε μήλο ήταν και ένα διαφορετικό βασίλειο. Εκεί ζούσαν μαγικά και σπάνια πλάσματα, οι Άπλς, τα οποία ήταν οι προστάτιδες βιταμίνες της μηλιάς. Δεν έμπαινε ποτέ κανένας άνθρωπος εκεί και έτσι ζούσαν ήσυχα και ευτυχισμένα. Μια μέρα πέρασε από εκείνο το δάσος ένας κυνηγός, που είχε χάσει τον δρόμο του. Καθώς πεινούσε, μόλις είδε τη μηλιά σκέφτηκε να κόψει ένα μήλο να φάει. Έριξε έτσι το βέλος του να κόψει το μήλο από το κλαδί. Το βέλος όμως δεν κατάφερε να πετύχει το μήλο αλλά έξυσε λίγο τη φλούδα του. Τότε, μια ξαφνική αστραπή φάνηκε στον αέρα και τα μαγικά πλάσματα της μηλιάς, οι Άπλς, πετάχτηκαν και άρπαξαν τον κυνηγό και τον πήγαν στη φυλακή του κάστρου του μήλου που χτύπησε. Τον φυλάκισαν μέχρι να τον δει η πριγκίπισσα και να αποφασίσει την τιμωρία του. Εκείνος όμως όταν έμεινε μόνος έβγαλε από το καπέλο του μία καρφίτσα και με αυτή άνοιξε την πόρτα του κελιού του. Μετά, περιπλανήθηκε στο κάστρο ώσπου άκουσε μία γλυκιά μελωδία και την ακολούθησε. Έφτασε σε μια μεγάλη αίθουσα και κοίταξε χωρίς να τον δει κανείς, μέσα. Είδε τότε την πριγκίπισσα ντυμένη μπαλαρίνα να χορεύει σαν νεράιδα. Μαγεύτηκε και έμεινε να την κοιτάζει μέχρι που έφτασε ένας φρουρός και της ανήγγειλε ότι ο φυλακισμένος ήταν στο κελί του. Εκείνη σταμάτησε και διέταξε να τον φέρουν στην αίθουσα του θρόνου. Ο κυνηγός όταν το άκουσε αυτό έφυγε τρέχοντας και ξαναμπήκε στο κελί του την ώρα που ο φύλακας έφτασε να τον πάρει. Τον οδήγησε στην αίθουσα που τον περίμενε η πριγκίπισσα. Η πριγκίπισσα του έδειξε ένα μήλο και τον ρώτησε για ποιο λόγο δεν σεβάστηκε τους καρπούς της μηλιάς της. Ο κυνηγός δεν κατάλαβε τι εννοούσε και τότε εκείνη του έδειξε το βέλος του και τον ρώτησε γιατί το χρησιμοποίησε και δεν έκοψε το μήλο με τα χέρια του; Έπρεπε να σεβαστεί το δέντρο και τον καρπό του και όχι να το πληγώσει. Τότε εκείνος ντράπηκε και ζήτησε συγγνώμη, δεν έπρεπε να φερθεί έτσι. Την ίδια στιγμή μια αστραπή φώτισε το χώρο και τα μαγικά πλάσματα της μηλιάς, οι Άπλς, πετάχτηκαν και άρπαξαν τον κυνηγό σε έναν ξέφρενο χορό. Τόσο δυνατά και τόσο γρήγορα που ζαλίστηκε και έπεσε κάτω.
«Καλέ μου ξύπνα, πρέπει να μαζέψουμε τα μήλα. Θα νυχτώσει όπου να ναι.» Ο κυνηγός τρομαγμένος πετάχτηκε πάνω. Τον είχε πάρει ο ύπνος στη σκιά της μηλιάς για τα καλά. Η γυναίκα του είχε ήδη μαζέψει ένα τσουβάλι μήλα. Όπως την κοίταξε είδε ότι ήταν η πριγκίπισσα του ονείρου του και μέσα από αυτό θέλησε να του δώσει ένα σημαντικό μάθημα. Σηκώθηκε τότε και άρχισε να κόβει με σεβασμό τα μήλα!
Τέλος
Παρασκευή Χατζάκη, Γ’ Γυμνασίου
