Μαρία Πουλαντεράκη
Τα αστέρια φώτιζαν σαν μικρά καντηλάκια τον ουρανό, τη νύχτα της παραμονής. Το έλκηθρο του Αϊ Βασίλη, περνούσε με ταχύτητα πάνω από πόλεις και χωριά να φέρει χαρά και δώρα στα παιδιά της γης. Ο άγιος ετοιμαζόταν για άλλη μια κατάδυση, αυτή τη φορά μέσα στην καμινάδα του παράξενου μεγάλου σπιτιού στην άκρη της πολιτείας της Περπλτάουν. Γλίστρησε μέσα από το σκοτεινό άνοιγμα και κύλησε στο εσωτερικό. Κι εκεί που νόμιζε ότι έφτασε στην εστία του τζακιού, με μια απότομη στροφή, συνέχισε να κυλά. Όταν η πτώση σταμάτησε, βρέθηκε σε ένα δωμάτιο με οικιακές συσκευές, με φούρνο, ψυγείο και σκεύη.
«Μπα, πώς βρέθηκα εδώ στην κουζίνα του σπιτιού;» σκέφτηκε μπερδεμένος και γύρισε πίσω στην δίοδο από όπου είχε βγει. Γλιστρώντας ξανά, βγήκε στην επόμενη έξοδο. Το δωμάτιο που βρισκόταν τώρα είχε μια βαριά μαντεμένια μπανιέρα, βρύσες, πετσέτες, καθρέφτη. Ήταν ολοφάνερα το μπάνιο.
«Πάλι λάθος έκανα», είπε από μέσα του. «Σίγουρα αυτό δεν είναι το κατάλληλο δωμάτιο για να αφήσω τα δώρα». Μπήκε πάλι στη δίοδο, κόλλησε στο τοίχωμα, ένα αυτοκόλλητο σηματάκι ώστε να μην μπερδευτεί ξανά και συνέχισε το ταξίδι μέσα στην καμινάδα. Αυτή τη φορά, η έξοδος τον έφερε σε ένα δωμάτιο. Πλησιάζοντας διαπίστωσε πως βρισκόταν σε ένα παιδικό δωμάτιο και ένα μικρό αγόρι κοιμόταν του καλού καιρού, στο κρεβατάκι του αγκαλιά με έναν αρκούδο. Ο άγιος χάιδεψε το κεφαλάκι του και χαμογέλασε.
«Τζόνοθαν, το δώρο σου έφτασε. Μόνο που πρέπει να βρω το σαλόνι σας για να βάλω το καινούργιο σου ποδήλατο, κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο σας. Που θα μου πάει, θα το βρω!» ψιθύρισε με χαμόγελο. Πατώντας στα νύχια, για να μην ξυπνήσει το παιδί, μπήκε για άλλη μια φορά στο άνοιγμα της καμινάδας κολλώντας άλλο ένα χρωματιστό σημαδάκι. Η τσουλήθρα συνεχίστηκε και όταν έφτασε στο τέλος της, τον έβγαλε σε ένα άλλο υπνοδωμάτιο. Αυτό των γονιών του μικρού. Έκλεισε με προσοχή την πόρτα και ξαναμπήκε στο στόμιο της καμινάδας. Κόλλησε καινούργιο αυτοκόλλητο. Η επόμενη έξοδος τον έβγαλε σε ένα σκοτεινό χώρο. Προχώρησε και ξαφνικά το κεφάλι του χτύπησε σε ένα δοκάρι. Άναψε το φακό του και κοίταξε γύρω του. Βρισκόταν ανάμεσα σε παλιά έπιπλα, διακοσμητικά και πολλές πολλές κούτες. Η οροφή του δωματίου αυτού ήταν πλαγιαστή και είχε ένα πολύ μικρό παραθυράκι. Ο άγιος κατάλαβε πως ήταν η σοφίτα του σπιτιού.
«Άντε να δούμε που θα μας βγάλει πάλι αυτή η παράξενη καμινάδα», σκέφτηκε μπαίνοντας γι άλλη μια φορά στο σκοτεινό στόμα της και προσθέτοντας ένα καινούργιο σηματάκι στο τοίχωμα. Κι εκεί που νόμιζε πως επιτέλους θα βγει στο σωστό μέρος, άρχισε να κατρακυλά με ταχύτητα, και να στριφογυρίζει τόσο που ζαλίστηκε στ αλήθεια. Βγήκε παραπατώντας, και στηρίχθηκε στον τοίχο για να συνέλθει. Έβγαλε το σκούφο του και έτριψε το μέτωπό του που είχε αρχίσει να πονάει. Κοίταξε γύρω του και έμεινε έκπληκτος. Στεκόταν στο μέσον ενός περίεργου δωματίου. Ήταν γεμάτο πάγκους εργασίας, εργαλεία, δοκιμαστικούς σωλήνες και διάφορα μπουκάλια γυάλινα και μεταλλικά. Καλώδια ένωναν συσκευές και πυκνογραμμένα τετράδια με πολύπλοκα σχέδια ήταν ανοιγμένα πάνω στις επιφάνειες.
« Χμ! έτσι εξηγείται η καμινάδα – λαβύρινθος που με έκανε βόλτες σε όλο το σπίτι. Κάποιος εδώ μέσα ασχολείται με εφευρέσεις και πειράματα», σκέφτηκε ο άγιος Βασίλης και κάθισε αποκαμωμένος σε μια παλιά πολυθρόνα. Αφού ξεκουράστηκε λίγο, αποφάσισε να δοκιμάσει άλλη μια φορά να ανακαλύψει την σωστή διαδρομή για το δωμάτιο με το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Τώρα πια ήταν σίγουρος ότι θα τελείωνε η ταλαιπωρία του. Κι αυτό έγινε. Μετά από μια σύντομη βόλτα μέσα στην καμινάδα με τα πολλά στόματα, βρέθηκε στο σαλόνι, μπροστά από το φωτισμένο και στολισμένο δέντρο. Ήπιε το γάλα και έφαγε το μπισκότο που είχαν αφήσει για τον ίδιο στο τραπεζάκι και μετά έψαξε στο τεράστιο σάκο του για το ποδήλατο του μικρού αγοριού. Το έβαλε όμορφα όμορφα κάτω από το δέντρο και κατόπιν έβγαλε κάτι ακόμη από το παιχνιδοσακούλι του. Ένα χοντρό βιβλίο με όλες τις μεγάλες εφευρέσεις και βιογραφίες των μεγαλύτερων επιστημόνων της γης. Ήταν το λιγότερο που μπορούσε να προσφέρει για να ξεπληρώσει τις βόλτες που έκανε μέσα στην καμινάδα – λαβύρινθο του κατασκευαστή. Μετά, άνοιξε την πόρτα και βγήκε στο δρόμο.
Μαγικό και διασκεδαστικό