Μαρία Πουλαντεράκη
Το ταξίδι του αι Βασίλη συνεχιζόταν αδιάκοπα. Ακούραστος επισκεπτόταν μία μία όλες τις πολιτείες και τα χωριά, μοίραζε τα δώρα και συμβουλευόταν την λίστα ώστε να μην ξεχάσει κανέναν.
Φτάνοντας στην άκρη του δάσους, βρέθηκε μπροστά από τρία μικρά σπιτάκια. Χτύπησε στο πρώτο και ένα ροδαλό παχουλό γουρουνάκι του άνοιξε την στρογγυλή πορτούλα.
“Γειά σου μικρό μου!”, του είπε ο άγιος. “Τι όμορφο γουρουνάκι που είσαι! Θα μου πεις τι δώρο επιθυμείς να σου χαρίσω;”
“Καλέ μου άγιε, τρελαίνομαι για γλυκά. Θα ήθελα να μπορώ να τρώω όσα γλυκά θέλω, όποτε τα θέλω και να μην τελειώνουν ποτέ!” είπε το γουρουνάκι, που ήταν πολύ λιχούδικο, γλύφοντας τη ροδαλή μουσούδα του.
Με μιας, ο άγιος έβγαλε από τη σακούλα του ένα περίεργο αντικείμενο. ‘Ήταν μία μαγική μπισκοτοσοκολατοπαγωτομηχανή! Έφτανε να της πεις τι ακριβώς ήθελες και στο ετοίμαζε αμέσως! Την έδωσε στο γουρουνάκι και το χαιρέτισε με ένα χάδι στο κεφαλάκι του.
Χτύπησε στο δεύτερο σπιτάκι και ένα ακόμη γουρουνάκι του άνοιξε. Αυτό, ήταν πολύ σοβαρό, φορούσε γυαλιά και κρατούσε ένα μεγάλο μολύβι στα μπροστινά του ποδαράκια. Ο άγιος έκανε και στο δεύτερο γουρουνάκι την ίδια ερώτηση. Η απάντηση που πήρε ήταν τελείως διαφορετική από του πρώτου.
“Άγιε Βασίλη, θέλω παρακαλώ μία στολή αεροπόρου, ένα βιβλίο με οδηγίες κατασκευής αεροπλάνου και ένα βιβλίο με οδηγίες πτήσης. Θέλω πολύ να πετάξω στον ουρανό, να γνωρίσω πολλές χώρες!” είπε το γουρουνάκι.
Ο καλός άγιος χαμογελώντας, έσκυψε μέσα στο τεράστιο σακούλι του και έβγαλε ότι ακριβώς του ζήτησε το σοβαρό γουρουνάκι. Εκείνο χαρούμενο, πήρε τα δώρα του, ευχαρίστησε τον άγιο και μπήκε στο σπίτι του.
Τώρα, ο αι Βασίλης βρέθηκε μπροστά σε ένα τρίτο σπιτάκι. Τον υποδέχτηκε ένα ακόμη γουρουνάκι, πολύ γελαστό, ντυμένο με στολή ξωτικού και φορώντας ένα μεγάλο κόκκινο σκούφο το κεφάλι του. Στην ερώτηση για το τι δώρο θα ήθελε, απάντησε.
“Αγαπημένε μου αι Βασίλη, το όνειρό μου είναι να γίνω βοηθός σου. Το μόνο που θέλω είναι να με πάρεις μαζί σου με το έλκηθρό σου και να ζήσω όλο αυτό το παραμυθένιο ταξίδι!”.
Ο άγιος παραξενεύτηκε πολύ. Πρώτη φορά του ζητούσαν ένα τέτοιο δώρο. Και το γουρουνάκι ήταν πραγματικά πολύ χαριτωμένο με τη στολή του ξωτικού. Γύρισε κοίταξε τους ταράνδους του, σα να ήθελε να πάρει τη γνώμη τους, σκέφτηκε και αποφάσισε.
“Θα πραγματοποιηθεί η ευχή σου καλό μου!” είπε.” Όμως θα κάνουμε κάτι ακόμη. Θα πάρουμε μαζί και τα δύο αδέλφια σου. Αφού το ένα θέλει να γίνει αεροπόρος, είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να κάνει την πρώτη του πτήση! Το άλλο, το λιχούδικο, θα αναλάβει να μοιράζει τα γλυκά στα παιδάκια. Έτσι θα περάσουμε όλοι τέλεια!” συμπλήρωσε γελώντας δυνατά.
Έτσι κι έγινε. Τα τρία γουρουνάκια, βοηθοί του αι Βασίλη πέρασαν τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς πετώντας ανάμεσα στα αστέρια. ‘Όσοι τυχεροί πήραν είδηση εκείνο το βράδυ το έλκηθρο στον ουρανό, είπαν ότι εκτός από τον ίδιο τον άγιο, διέκριναν και τρεις μικροσκοπικές φιγούρες μέσα του. Κανείς δεν ήξερε να πει πώς έγινε αυτό. Το ταξίδι πάντως ήταν υπέροχο, τα τρία γουρουνάκια πέρασαν φανταστικά και ο άγιος είχε παρέα και βοήθεια αυτό το παραμυθένιο βράδυ!
ΤΕΛΟΣ