Η ερώτηση κάθε άλλο παρά ρητορική είναι. Πού κρύφτηκαν οι λαϊκοί μας μύθοι; Πού μένουν αφανείς οι ήρωες του Αισώπου; Γιατί οι φωνές τόσων ζώων έπαψαν να ακούγονται πια στα σχολεία, στα σπίτια; Τα κόμικς, οι σειρές με κακοφτιαγμένες καρικατούρες ζώων, οι υπερφυσικοί ήρωες, έχουν μπει για τα καλά στις ζωές των παιδιών μας, σε σημείο που ο λαγός και η χελώνα δε θα καταφέρουν ποτέ να φτάσουν!
Βοηθήσαμε σε αυτό λίγο και εμείς οι γονείς, από τη στιγμή που πάψαμε πια να ζωντανεύουμε τους μύθους του Αισώπου στην καθημερινότητά μας, από τη στιγμή που ξεχάσαμε πως η πραγματική ζωή έχει ειπωθεί ολοκληρωμένα και σοφά μέσα από την αλληγορία και τη σάτιρα των μύθων και των τραγουδιών.
Το παραμύθι είναι μια λαϊκή διήγηση που εξιστορεί μια περιπέτεια. Περιλαμβάνει τη φύση σε κάθε της μορφή, ζώα κάθε είδους, παλάτια και βασίλεια, γήινα και υπεργήινα πράγματα, ανθρώπους και ξωτικά, δράκους και βασίλισσες. Μιλάει για άθλους, κινδύνους και δοκιμασίες, για προδοσία, πίστη, φιλία και εχθρότητα, για πόλεμο και ειρήνη, για ευτυχία και δυστυχία, για το καλό και το κακό.
Εξαιτίας της απλότητας του λόγου και της ποιητικής τους διήγησης, τον αλληγορικό τους χαρακτήρα και την ευκολοκατανόητη σάτιρα καταφέρνουν να κληροδοτούν στο παιδί σοφία χρόνων, να του διευρύνουν το πεδίο παρατήρησης του κόσμου και να καλλιεργούν την κοινωνική του συμπεριφορά.
Ιδιαίτερα ο τρόπος που ο Αίσωπος παρουσίαζε τους μύθους του είναι σπουδαίος. Χωρίς ποτέ να χρονοτριβεί έμπαινε κατευθείαν στο θέμα και με σαφή τρόπο ξεδίπλωνε όλο το νόημα. Οι πρωταγωνιστές είναι ζώα που παρουσιάζουν όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες. Με λιτό ύφος γραφής και κατανοητό τρόπο δίνεται στα παιδιά η δυνατότητα να εξάπτουν τη φαντασία τους και να παρακολουθούν τις ιστορίες, πετυχαίνοντας κάθε φορά να οδηγούνται στο σωστό συμπέρασμα.
Ουδεμία παρανόηση του θέματος. Σαφές και ξεκάθαρο δίδαγμα, χωρίς τον αυταρχικό τρόπο της διδασκαλίας. Κυρίως η επικράτηση του καλού, ο θρίαμβός του απέναντι στο κακό, μαθαίνει στο παιδί τις ηθικές αξίες που πρέπει να διέπουν τη ζωή του και το οδηγεί σε έναν τέλειο ανθρωπισμό. Μεταλαμπαδεύονται γνώσεις για τα ζώα, τη φύση, την οικολογία, με ομαλό και ευχάριστο τρόπο.
Τέλος, το παιδί μαθαίνει να ακούει προσεκτικά, όπως μαθαίνει και να εκφράζεται είτε γλωσσικά, είτε εικονογραφώντας, είτε παίζοντας θέατρο!
Εξαιρετικά ευχάριστο και ελπιδοφόρο είναι το γεγονός πως τώρα τελευταία διακρίνεται μια τάση χρησιμοποίησης των μύθων ως μαθησιακό εργαλείο σε βιωματικά παιχνίδια παιδιών και σε εργαστήρια δημιουργικής έκφρασης και εξέλιξης.