Κατερίνα Μιχαηλίδου
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα κορίτσι που έκανε βόλτα στην παραλία. Όπως περπατούσε, πρόσεξε κάτι να γυαλίζει στην ακρογιαλιά. Πλησίασε και είδε ένα μπουκάλι που είχε μέσα ένα χαρτί. Το άνοιξε, έβγαλε το χαρτί και διάβασε…
«Αγαπημένε μου,
είναι μόλις λίγες μέρες που έφυγες για άλλο ένα μεγάλο θαλασσινό ταξίδι.
Ο μόνος τρόπος για να απαλύνω τη θλίψη μου είναι να κοιτώ τη θάλασσα και να σου γράφω ελπίζοντας ότι τα κύματα θα φέρουν κοντά σου το γράμμα μου. Ξέρω πόσο ανόητο και αδύνατον είναι αυτό, είναι όμως η μόνη μου παρηγοριά.
Θα σε περιμένω παρέα με τις αναμνήσεις μου.
Δική σου για πάντα».
Το ίδιο γράμμα υπήρχε και στα υπόλοιπα 5 μπουκάλια που βρήκε το κορίτσι όταν συνέχισε τη βόλτα του στην παραλία. Το ίδιο, εκτός από αυτό στο 6ο. Σε αυτό τον αποχαιρετούσε δίνοντας του ραντεβού στον ουρανό, αφού είχε φτάσει η είδηση ότι το πλοίο του χάθηκε στα μεγάλα κύματα του ωκεανού.
Πολύ ρομαντική η ιστορία και γλυκιά αν και το τέλος λυπητερο!!!!