Δόθηκαν πέντε λέξεις, (σκάλα, ουρανός, παράξενο, φασαρία, κλαδιά), στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής και η Αμαλία Κ., μαθήτρια της Β΄ Δημοτικού, μας έφτιαξε αυτό το τόσο τρυφερό παραμύθι!
Ας πετάξουμε μαζί με το ιπτάμενο παραμύθι της Αμαλίας…
«Το αγόρι και το μήλο»
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα αγόρι που είχε μια σκάλα. Την έπαιρνε μαζί του για να μπορεί να σκαρφαλώνει στο αγαπημένο του δέντρο. Το δέντρο αυτό ήταν μία μηλιά, πολύ ψηλή και καταπράσινη. Το αγόρι ανέβαινε στη σκάλα και έφτανε στο πιο ψηλό κλαδί της μηλιάς. Εκεί, καθόταν και κοίταζε τον ουρανό και τα σύννεφα. Του άρεσε να τα παρατηρεί και να φτιάχνει διάφορες εικόνες με τη φαντασία του. Άλλο σύννεφο έμοιαζε με παγωτό, άλλο με φάλαινα, άλλο με νησί, άλλο με καράβι και έτσι περνούσε την ώρα του.
Μια μέρα που είχε ανέβει πάλι πολύ ψηλά στη μηλιά, έγινε κάτι παράξενο. Ακούστηκε φασαρία ανάμεσα στα κλαδιά, κάτι σαν κλάματα. Το αγόρι παραξενεύτηκε και έψαξε να δει από πού έρχεται αυτός ο ήχος. Τότε είδε μπροστά του ένα μικρό πράσινο μηλαράκι, που δεν είχε γίνει ακόμη μεγάλο και κόκκινο. Το ρώτησε εάν ήταν εκείνο που έκλαιγε και το μηλαράκι κούνησε το κεφάλι του λυπημένο.
«Τι έχεις;», το ρώτησε το αγόρι.
Εκείνο του απάντησε: «Όλα τα μήλα μεγάλωσαν, έγιναν κόκκινα και έφυγαν από εδώ. Τα πήραν οι άνθρωποι και εγώ έμεινα ολομόναχο, χωρίς κάποιον φίλο.»
Το αγόρι, όταν άκουσε το παράπονο του μήλου, σκέφτηκε τον εαυτό του, γιατί κι εκείνο δεν είχε φίλους. Ταίριαζαν πολύ σ’ αυτό. Το ρώτησε λοιπόν, εάν ήθελε να γίνουν φίλοι και να παίζουν μαζί το παιχνίδι με τα σύννεφα. Το μήλο χάρηκε πάρα πολύ που θα αποκτούσε έναν τόσο καλό φίλο αλλά και το αγόρι ενθουσιάστηκε που θα είχε παρέα το μικρό μηλαράκι.
Έτσι, κάθε μέρα το αγόρι ανέβαινε στην κορυφή της μηλιάς και συναντούσε τον φίλο του και κοίταζαν μαζί τα σύννεφα. Έφτιαχναν με τη φαντασία τους ένα σωρό εικόνες. Άλλο σύννεφο έμοιαζε με κάστρο, άλλο με καπέλο, με αρνάκι, με ιπποπόταμο, με ελέφαντα, με πατάτα, με μήλο και πολλά άλλα. Κάποιες φορές το αγόρι έμενε μέχρι αργά και κοίταζε με τον φίλο του τα αστέρια και ευχόταν να έχουν όλοι έναν καλό και πιστό φίλο! Έτσι, έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!!!
Τέλος
Αμαλία Κ. , Β΄ Τάξη
