Ύστατη προσπάθεια λύτρωσης (1)

Η γυναίκα που κάθεται απέναντι από τον ντετέκτιβ δείχνει πραγματικά ταραγμένη. Προσπαθεί να κυριαρχήσει στη νευρικότητα που το σώμα της κάνει τόσο έκδηλα αισθητή, μα καθώς αυτό δεν είναι εφικτό, εντέλει αφήνεται. Τα χέρια της τρέμουν και το πρόσωπό της μαρτυρά μιαν αγωνία. Ο ντετέκτιβ κοιτάζει τα μάτια της. Μάτια μεγάλα, καθαρά, με βλέμμα απόλυτο. Τούτη τη δεδομένη στιγμή όμως μοιάζουν να έχουν χάσει τον έλεγχο. Δείχνουν θολά και φοβισμένα.

Σκέφτεται να επιχειρήσει να την ηρεμήσει μα, κάτι επάνω της τον συγκρατεί. Ήταν ο τρόπος που είχε μπει στο γραφείο του, ήταν η στάση του σώματός της προτού το τρέμουλο καταφέρει να το κυριεύσει, δεν ήξερε. Κάτι όμως του έλεγε πως δεν ήταν από τις γυναίκες εκείνες που τους αρέσει να φαίνονται αδύναμες και επιζητούν λόγια παρηγορητικά. Ήταν βέβαιος πως επρόκειτο για μια ιδιαίτερα ατρόμητη γυναίκα, παρόλα τα χρόνια που τη βάραιναν. Η ματιά του Βάϊο Γκόλντ δεν λάθευε. Οπότε, για να βρίσκεται τώρα σε αυτή τη θέση, σίγουρα πρόκειται για κάτι σοβαρό. Μπαίνει λοιπόν κατευθείαν στο θέμα.

-Κυρία μου, σε τι μπορώ να σας φανώ χρήσιμος;

-Κύριε Γκόλντ, συγχωρέστε με για την ξαφνική επίσκεψη μα και για την ταραχή μου. Δεν συνηθίζω να επιτρέπω στον εαυτό μου να χάνει την αυτοκυριαρχία του.

-Μην ανησυχείτε γι’ αυτό, παρακαλώ. Ούτε για μια στιγμή δε μου φανήκατε αδύναμη. Σας διαβεβαιώ.

-Χαίρομαι που το ακούω αυτό, ντετέκτιβ. Επιβεβαιώνετε έτσι τις φήμες που σας θέλουν εξαιρετικό γνώστη των ανθρώπων.

-Ασχοληθήκατε λοιπόν μαζί μου, κυρία…;

-Κυρία Άλισον Χάρπερ, χήρα του αείμνηστου Πίτερ Χάρπερ, του συλλέκτη έργων τέχνης.

-Τιμή μου που σας γνωρίζω. Είχα την τύχη κάποτε να διαπιστώσω ιδίοις όμασι τα αριστουργήματα της συλλογής του συζύγου σας. Ο ξαφνικός του θάνατος με λύπησε. Δεχτείτε παρακαλώ τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια.

-Ευχαριστώ. Ο Πίτερ είχε αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στην τέχνη και τη συλλογή έργων σπάνιων, με σκοπό τη συντήρησή τους και τη διατήρησή τους.

-Ήταν ο πιο ισχυρός άνθρωπος της τέχνης, μπορείτε να πείτε. Μια ματιά του σε ένα έργο έδινε αυτομάτως αξία στον καλλιτέχνη!

-Πράγματι. Βλέπω παρακολουθούσατε όντως το έργο του.

-Αμφιβάλατε για την ειλικρίνεια των λόγων μου;

-Όχι, ασφαλώς όχι, ντετέκτιβ. Απλώς εντυπωσιάστηκα, αν και δεν θα έπρεπε. Έχω πληροφορηθεί για εσάς και γνωρίζω πολύ καλά το ήθος και την ακεραιότητα του χαρακτήρα σας καθώς και την εξαιρετική σας ικανότητα ως ερευνητή. Σχεδόν ποτέ δεν λαθεύετε!    

-Αυτό, χωρίς ίχνος κομπασμού πιστέψτε με, είναι αλήθεια! Όμως, για ποιο λόγο επιζητάτε τις υπηρεσίες μου;

-Είμαι σχεδόν βέβαιη, κύριε Γκόλντ, πως κάποιος έχει σκοπό να με δολοφονήσει. Και για πρώτη φορά νιώθω πως φοβάμαι το θάνατο. Νόμιζα πως είχα εξοικειωθεί μαζί του λόγω των γηρατειών μου, μα τώρα που νιώθω την απειλή να σφίγγει σα θηλιά γύρω μου, τώρα, και για μόνη φορά, νιώθω πως τον φοβάμαι. Ω, πόσο πολύ φοβάμαι!

-Ποια είναι αυτή η απειλή, κυρία μου; Ποιος θέλει να σας σκοτώσει;

-Έχω τρεις υποψήφιους δολοφόνους, κύριε Γκόλντ. Την υπηρέτριά μου, τη νύφη μου και τον εγγονό μου. Δεν ξέρω ποιος από τους τρεις θα αποδειχτεί τελικά τόσο ικανός ώστε να τα καταφέρει.