-Είπατε πως ο σύζυγός σας πίστευε πως θα ήταν καλύτερα εάν έμενε κοντά σας, για να την προσέχει. Να την προσέχει από ποιόν; Αυτή λοιπόν, ήταν η σκέψη που οδήγησε τα γεγονότα. Κατόπιν, συγκέντρωσα τις πληροφορίες που έπρεπε για το τροχαίο του γιου σας. Υπήρξε σύγκρουση μετωπική με ένα άλλο αυτοκίνητο που δε βρέθηκε ποτέ, περιέργως, παρ’ όλες τις έρευνες της αστυνομίας. Ο γιος σας μόλις είχε φύγει από το σπίτι σας, αφού είχε προηγηθεί ένας καυγάς μεταξύ σας.
-Μισό λεπτό. Πώς ξέρετε για τον καυγά;
-Από την υπηρέτρια.
-Α ναι, μάλιστα.
-Μου είπε τα πάντα, κυρία Χάρπερ. Καυγαδίσατε με το γιο σας εξαιτίας της.
-Σταματήστε! Μη συνεχίσετε άλλο. Ακούτε; Σταματήστε!
-Δυστυχώς, είναι πολύ αργά πια. Ο γιος σας ήταν ο πατέρας του παιδιού που την αναγκάσατε να κάνει έκτρωση και όχι ο σύζυγός σας, όπως μου είπατε. Δε θα δεχόσασταν φυσικά ένα εγγόνι από μια υπηρέτρια. Ο γιος σας αυτό δεν το ξεπέρασε ποτέ. Από αντίδραση, παντρεύτηκε την Ελεονόρα Σάλβ, με την οποία δεν είχατε καθόλου καλές σχέσεις και η οποία σας μισούσε εξ αρχής. Το μοιραίο βράδυ λοιπόν, ο γιος σας σάς δήλωσε πως δε θα ερχόταν να σας ξαναδεί ποτέ πια. Δεν το άντεχε να σας αντικρίζει. Εσείς τον ακολουθήσατε με το αμάξι. Το αμάξι που δεν είδε κανείς ποτέ ξανά! Το θυμάστε; Έπιασε τυχαία φωτιά στο γκαράζ σας και δεν έμεινε τίποτε από αυτό. Ο σύζυγός σας όμως; Ήξερε! Τόσα χρόνια σιωπούσε. Εκτός από κάποια στιγμή που η υπηρέτρια τον άκουσε να σας κατηγορεί και να σας απειλεί πως θα πήγαινε στην αστυνομία. Τότε πέθανε. Ξαφνικά. Τι χρησιμοποιήσατε για εκείνον; Κάποιο δηλητήριο σίγουρα. Μην απαντάτε. Δεν έχει άλλωστε καμία σημασία. Η εκταφή του πτώματος θα τα δείξει όλα.
-Δε χρειάζεται να το κάνετε. Έχω στο γραφείο μου το μπουκάλι με το δηλητήριο. Μπορείτε να το πάρετε. Το χρησιμοποίησα, μα όχι γιατί απειλούσε να πάει στην αστυνομία, αλλά γιατί ήθελα να πάψει να λέει πως σκότωσα το παιδί μου. Δεν το ήθελα, κύριε Γκόλντ, ήταν ατύχημα. Έτρεξα πίσω του εκείνο το βράδυ. Προσπάθησα να τον σταματήσω, να τον μεταπείσω. Δεν ήθελα να μου φύγει. Μα εκείνος δε σταματούσε. Βγήκα μπροστά του από τον αντίθετο δρόμο. Πίστευα πως θα φοβόταν και θα πατούσε το φρένο, μα δεν το έκανε. Και σκοτώθηκε αυτός, ενώ εγώ ζω. Ω, Θεέ μου, υπάρχει μεγαλύτερη τιμωρία από αυτό;
-Δύσκολη ερώτηση αυτή, κυρία μου. Μπορεί να μην υπάρχει τιμωρία μεγαλύτερη για μια μάνα, εσείς όμως αντέξατε να ζείτε χρόνια ολόκληρα με αυτό. Σας ήταν πιότερο δυσβάσταχτο να ομολογήσετε την αλήθεια. Να εξαγνιστείτε.
-Τώρα το έκανα.
-Τώρα το κάνατε, μα με τη βοήθεια τη δική μου. Επιδιώξατε τη λύτρωση με τέχνασμα και όχι λόγω μετάνοιας. Κυρίως λόγω φόβου απέναντι στο θάνατο που πλησιάζει. Πέστε μου όμως, τι είναι εκείνο που σας φοβίζει τόσο πολύ τώρα, που επιζητάτε επιτέλους τη λύτρωση;
-Θέλω να πάω να βρω το παιδί μου, κύριε Γκόλντ, και να του ζητήσω να με συγχωρέσει. Πρέπει να είμαι έτοιμη. Με φοβίζει αυτή η στιγμή. Η στιγμή που θα τον αντικρίσω είναι για μένα ανώτερη και από τη Θεία τιμωρία την ίδια. Όσο νιώθω να πλησιάζει η ώρα, η αγωνία κυριεύει την ψυχή μου. Ω Θεέ μου, τον αγαπώ τόσο πολύ! Πώς θα με αντικρίσουν τα μάτια του; Τι λέτε εσείς, κύριε Γκόλντ, θα μου δώσει τη λύτρωση που ζητώ; Θα μου τη δώσει;
ΤΕΛΟΣ