Σε ένα παράλληλο σύμπαν τώρα, αυτό που ζω εγώ και που αφήνει αδιάφορο σχεδόν όλον τον πλανήτη και δικαίως, ας πάμε σε μια γαλήνια πεδιάδα τη στιγμή που ο Μάρτης άρχιζε να παίρνει σιγά-σιγά τη θέση του χειμώνα. Εκεί ζούσε μια μικρή παπαρούνα. Μια ιδιαίτερη παπαρούνα που είχε το χρώμα της χαράς, το λευκό, ανάμεικτο με ελαφριές ροζ πινελιές. Ο Μάρτης, ο φύλακας της περιοχής, είχε ένα μυστικό: κάθε χρόνο, με την άφιξη της άνοιξης, ξυπνούσε ένα μαγικό φυτό, το λουλούδι του έρωτα. Και φέτος είχε σκοπό να το φέρει για την ιδιαίτερη παπαρούνα μας. Όταν το έμαθε αυτό η παπαρούνα, ανυπομονούσε και περίμενε με αγωνία το λουλούδι του έρωτα να ξεπροβάλλει από το χώμα. Ο Μάρτης, βλέποντας την αγάπη της παπαρούνας και την αγωνία της για το λουλούδι, αποφάσισε να την βοηθήσει. Έτσι, ένα πρωί, όταν η παπαρούνα ξύπνησε, αντίκρισε ένα υπέροχο λουλούδι, γεμάτο χρώματα και αρώματα. Στη βάση του, κουβαλούσε ένα μικρό μπουκέτο με κόκκινες παπαρούνες, έτοιμες να ανθίσουν. Ο Μάρτης χαμογελώντας, της εξήγησε πως αυτές οι παπαρούνες ήταν τα όνειρα και οι ελπίδες που μεγαλώνουν μέσα μας. Η ιδιαίτερη παπαρούνα μας ένοιωσε τότε μια ανείπωτη χαρά. Καταλάβαινε τώρα τι ήταν η αγάπη και τι κουβαλούσε μαζί της. Η αγάπη δίνει φτερά στις ελπίδες και τα όνειρά μας και τα κάνει να ανθίζουν σε κάθε γωνιά της καρδιάς μας. Φωτίζουν τότε τα πάντα γύρω μας με τα ομορφότερα χρώματα. Έτσι, με την άνοιξη λουλουδοστολισμένη, η ιδιαίτερη παπαρούνα μας μαζί με τις κόκκινες παπαρούνες γέμισαν τον τόπο με χαρά, αγάπη, ονειρεμένες ελπίδες και το χρώμα της ανοιξιάτικης ευτυχίας. Σας εύχομαι, μια τέτοια Άνοιξη!
Subscribe
0 Σχόλιο