Σε ένα παράλληλο σύμπαν τώρα, αυτό που ζω εγώ και που αφήνει αδιάφορο σχεδόν όλον τον πλανήτη και δικαίως, ας μιλήσουμε για τα συναισθήματα του συγγραφέα καθώς κάνει εκείνο το μοναδικό ταξίδι μέσα από τις λέξεις και τις ιστορίες. Διέπεται από βαθιά και πολύπλοκα συναισθήματα που διαπερνούν την καρδιά και το μυαλό του. Από την […]
Τα συναισθήματα του συγγραφέα Read More »
Η παιδική ηλικία είναι η πιο πολύτιμη και καθοριστική περίοδος στη ζωή ενός ατόμου. Είναι η εποχή της αθωότητας, της ανακάλυψης και της φαντασίας. Ένας από τους πιο μαγικούς τρόπους για να ενισχυθεί η ευτυχία και η ανάπτυξη των παιδιών είναι μέσα από την ανάγνωση παραμυθιών. Τα παραμύθια δεν είναι μόνο ψυχαγωγικά, αλλά προσφέρουν επίσης
Ευτυχισμένη παιδική ηλικία μέσα από την ανάγνωση παραμυθιών. Read More »
«Ο ανθρώπινος λόγος μοιάζει με ραγισμένη χύτρα που πάνω της παίζουμε μελωδίες κατάλληλες για να χορεύουν αρκούδες όταν εντούτοις η θέληση μας είναι να συγκινήσουμε τα άστρα!», Gustave Flaubert
Απόφθεγμα της μέρας Read More »
Κατερίνα Μιχαηλίδου Έχω μπει σε έναν ήσυχο κήπο και λίγα μόνο μέτρα με χωρίζουν από την πόρτα του μεγάλου κτηρίου με την πινακίδα “Κέντρο Φροντίδας Ηλικιωμένων”. Δεν περπατώ μόνη μου, δίπλα μου είναι η κόρη μου, η Ελένη μου. Το συζητούσαμε πολύ καιρό ότι δεν θα μπορούσα πια να μένω μόνη μου, τα γηρατειά έχουν
Με απογοητεύετε, κύριε Γκόλντ! Δείχνετε να μένετε στην εικόνα των πραγμάτων και αποφεύγετε να εμβαθύνετε ή έστω να αφήσετε τη διαίσθησή σας να μιλήσει. Και όμως, ξέρω πόσο διαισθητικά λειτουργείτε, σχεδόν πάντα. Μπορεί τώρα να σας μπερδεύει η ηλικία μου. Να σκεφτήκατε πως, όλα αυτά, είναι απλώς οι φυσιολογικές αγωνίες μιας αμαρτωλής, που βλέπει το
Ύστατη προσπάθεια λύτρωσης (3) Read More »
Αναστασία Παπαδάκου Τελικά η καλοσύνη δεν ανταμείβεται πάντα. Πέρασα όλη μου τη ζωή να φροντίζω και να προσέχω τον άντρα και τα παιδιά μου και τώρα κοίτα με. Κάθομαι μόνη μου στην παλιά δερμάτινη πολυθρόνα μου και περιμένω τους γιους μου να με πάνε στο γεροκομείο. «Θα έχεις περισσότερη φροντίδα εκεί». Έτσι μου είπαν. Ανοησίες!
Κατερίνα Μιχαηλίδου Την παιδική χαρά της γειτονιάς έλουζε ο ήλιος, οι θάμνοι που ήταν φυτεμένοι γύρω γύρω είχαν γεμίσει μικρά πράσινα φυλλαράκι και οι υπερήλικες ευκάλυπτοι φιλοξενούσαν στα κλαδιά τους πουλάκια που τιτίβιζαν για να υποδεχτούν την άνοιξη. Μακριά από τη φασαρία των αυτοκινήτων στη παιδική χαρά ακούγονταν μόνο τα γέλια και οι φωνούλες των
«Ένα περιστατικό καλοσύνης» Read More »
Νόπη Γραικούση Σερπαντίνες κομφετί, παιδιά με μάσκα και στολήμου έκοψαν τον δρόμοκαουμπόηδες, πριγκίπισσες και ιππότες.με παρασύρουν στον χορόχρώματα, χαμόγελα!Καλύπτουν κάθε πόνογελάνε, τραγουδάνε,χορεύουν με ψυχήΣτους δρόμους τριγυρνάνε, ακούνε μουσική,η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελήνομίζω ειν’ Απόκριες με τέτοιο κέφι γλέντικαι μου λείπεις, μου λείπεις πολύκι έτσι μασκαρεύτηκα κι εγώ,ένας κλόουν που δακρύζειγια να δουν πως διασκεδάζω,κι
Μαρία Πουλαντεράκη – Πώς σου φαίνεται η πόλη μας από δω πάνω; – Ποιός μίλησε; – Σε τρόμαξα, λυπάμαι. Εδώ πίσω σου κοίταξε. Εγώ η Καρυάτιδα μίλησα. – Πώς γίνεται αυτό; Ζωντανεύουν και τα αγάλματα; – Καμιά φορά. Όταν έχουν διάθεση για κουβέντα. – Είμαι τυχερή δηλαδή. Μπορώ να ρωτήσω γιατί διάλεξες εμένα; – Σε
«Διάλογος με Καρυάτιδα» Read More »
Σε ένα παράλληλο σύμπαν τώρα, αυτό που ζω εγώ και που αφήνει αδιάφορο σχεδόν όλον τον πλανήτη και δικαίως, ονομάζεται γυναικοκτονία!!! Η γυναικοκτονία, αυτή η απάνθρωπη πράξη, είναι ένα φαινόμενο που πρέπει να αντιμετωπιστεί με αποφασιστικότητα και αποτροπή. Παρ’ όλες τις προσπάθειες που έχουν γίνει για να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση γύρω από αυτό το ζήτημα, η
«Γυναικοκτονία λέγεται!!!» Read More »