Μαρία Πουλαντεράκη
Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος! Ο Κώστας δεν μπορούσε να βγάλει από το μυαλό του αυτή την παροιμία. Φωτογράφιζε με απόλυτη ακρίβεια την τωρινή του κατάσταση.
Πριν από μερικούς μήνες, η τοπική του κόμματος που ακολουθούσε πιστά από την εφηβεία του ακόμα, του έκανε πρόταση να κατέβει ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στην περιφέρειά του. Κολακεύτηκε αρκετά και μετά από λίγη σκέψη αποφάσισε να ενδώσει. Τον συνεπήρε η λαχτάρα της διάκρισης και της αναγνώρισης των αγώνων τόσων ετών και χωρίς να υπολογίσει τα έξοδα ξεκίνησε την διαδικασία. Άρχισε λοιπόν, το τρέξιμο. Να βγουν φωτογραφίες, να τυπωθούν φυλλάδια με το βιογραφικό του και κάρτες. Και βέβαια, έπρεπε να βρίσκεται παντού, σε κάθε συγκέντρωση, να εμφανίζεται σε πλατείες, καφετέριες, στέκια της περιοχής του για να τον γνωρίζουν οι συμπολίτες του. Και δώστου κεράσματα και υποσχέσεις και κάρτες… Παντού κάρτες και φυλλάδια με τη φωτογραφία του, γελαστός και γοητευτικός – όσο το επέτρεπε η όχι και τόσο αιθέρια μορφή του.
Είχε μείνει ο μισός από την κούραση. Στο σπίτι πήγαινε μόνο για ύπνο. Και όσο πλησίαζε ο καιρός για τις εκλογές, οι απαιτήσεις μεγάλωναν. Η τοπική μέσα από διάφορα κανακέματα τον πίεζε όλο και περισσότερο. Του ζητούσε να βρίσκεται σε κάθε σύναξη, σε κάθε ομιλία, σε κάθε εκδήλωση. Μέχρι και κονκάρδες του είπαν να τυπώσει. Τα χρήματα που είχε στο λογαριασμό του, μειώνονταν με ταχείς ρυθμούς. Μα από το κόμμα τον διαβεβαίωναν πως η εκλογή του ήταν κάτι παραπάνω από σίγουρη. Κι εκείνος, έβλεπε ήδη τον εαυτό του να δίνει μάχες μέσα στη δημαρχείο και να δοξάζεται. Άκουγε τα χειροκροτήματα και τα συγχαρητήρια των συντρόφων.
Και τότε έπεσε η βόμβα. Ένα μόλις μήνα πριν τις εκλογές, του ανακοίνωσαν ανερυθρίαστα, ότι η κεντρική επιτροπή είχε αποφασίσει να προωθήσει έναν άλλον υποψήφιο αντί για εκείνον. Το παρηγορητικό χτύπημα στην πλάτη και η φράση «μη στενοχωριέσαι, σίγουρα στις επόμενες θα σε βγάλουμε», έπεσε σαν χιονοστιβάδα στο κεφάλι του. Πάγωσε, μούδιασε και εντελώς καταρρακωμένος μάζεψε τα κομμάτια του και την αξιοπρέπειά του που σερνόταν στο πάτωμα και γύρισε σπίτι του.
Τα στοιβαγμένα φυλλάδια και οι κάρτες του φάνηκε πως γελούσαν ειρωνικά. Έψαξε το υπόλοιπο του λογαριασμού του και τον έπιασε ίλιγγος. Το απόθεμά του είχε κάνει φτερά! Έμεινε ταπί και ψύχραιμος.
Καθισμένος τώρα στο γραφείο του, με το κεφάλι σκυφτό, ήρθε η συγκεκριμένη παροιμία και ρίζωσε κοροϊδευτικά μέσα στο μυαλό του. «Πήγα για μαλλί και βγήκα κουρεμένος. Δόξα και τίτλους ήθελα. Ας φάω φυλλάδια και κάρτες τώρα.», σκεφτόταν ζεματισμένος!
Έπιασες το σφυγμό Μαρία, πάντα επίκαιρο